Integracja Sensoryczna
Diagnoza
Proces diagnozowania zaburzeń przetwarzania procesów integracji sensorycznej obejmuje 3 spotkania: wywiad z Rodzicem, dwugodzinną diagnozę na sali integracji sensorycznej oraz omówienie diagnozy wraz z przedstawieniem diety sensorycznej dla Rodzica. Podczas diagnozy sprawdzane są trzy bazowe układy zmysłów dla Integracji Sensorycznej: dotykowy, przedsionkowy i proprioceptywny.
Terapię integracji sensorycznej można rozpocząć dopiero po specjalistycznej ocenie przetwarzania sensorycznego podczas diagnozy.
Terapia SI
Terapia Integracji Sensorycznej skierowana jest do pacjentów z zaburzeniami przetwarzania bodźców sensorycznych. Terapia skierowana jest do Dzieci mających problemy w zakresie:
- trudności z koncentracją,
- nadruchliwość,
- nadwrażliwość na dotyk,
- nadwrażliwość na dźwięki,
- strach przed ruchem (niechęć do odrywania stóp od podłoża, strach przed korzystaniem z huśtawki/karuzeli)
- trudności z równowagą,
- niezgrabność ruchowa (trudności w uczeniu się nowych umiejętności ruchowych, częste potykanie się, ociężałe/”niezgrabne” ruchy)
- kłopoty z koordynacją ruchową,
- poszukiwanie silnych wrażeń (stała chęć huśtania, kręcenia, skakania)
- wybiórczość pokarmowa,
- trudności z motoryką małą,
- trudności z mową (opóźniony rozwój mowy, problem z płynnością mowy, niezrozumiała mowa),
- unikanie bliskości,
- trudności z orientacją w przestrzeni.
Podczas terapii SI wszystkie aktywności dostosowane są do indywidualnych potrzeb i możliwości Dziecka. Terapia odbywa się w formie zabawy dzięki czemu jest atrakcyjna i akceptowalna dla Dziecka.
Co to jest Integracja Sensoryczna?
Twórcą teorii integracji sensorycznej jest A. Jean Ayres – psycholog, terapeuta zajęciowy, pracownik naukowy na Uniwersytecie Kalifornijskim. Ayres opracowała hipotezy wskazujące na implikacje funkcji psychoneurologicznych w zachowaniu i uczeniu się dziecka na bazie wiedzy z zakresu psychologii rozwojowej, psychologii uczenia się, neurobiologii, neurofizjologii i własnego doświadczenia.
SI to inaczej zdolność do rozumienia i porządkowania bodźców i informacji dostarczanych z otoczenia i z własnego ciała przez zmysły. Ayers podkreślała, że adekwatna integracja jest podstawą normalnego uczenia się. Jeżeli informacje nie przepływają prawidłowo wówczas mówimy o zaburzeniach integracji sensorycznej.